Hallo schnauzerfamilie,

Even een bericht van mij uit het hoge Noorden van Nederland- Baflo.

“Het gaat goed met mij. Ik ben nu al en paar keer met het vrouwtje naar de hondenschool geweest. Het is in een hele grote schuur en er zijn heel veel honden die er allemaal anders uitzien. Ik vind ze wel leuk maar mijn vrouwtje vind mij de mooiste zegt ze altijd als we terugrijden. Ik vind het wat moeilijk om de aandacht er bij te houden. Ze willen me dan altijd omkopen met lekkere koekjes maar ik vind die andere honden leuker om mee te spelen. Ik kan best al wel veel hoor. Ik durf al over een trapje te lopen ( niet zo heel hoog hoor) en ik ga al door een lange slurf heen. Dat vond ik eerst wel raar maar ik weet nu dat ik er weer uit kan. Ik zit als het vrouwtje dat vraagt en als ze roept “ga af” dan ga ik netjes liggen. Ik groei trouwens ook heel goed hoor. Ik ben nog niet zo zwaar als m’n broertje maar ben toch ook al ruim 7 kg. Ook ik vind het elke avond heerlijk om even gek te doen. Mijn baasje zegt dan altijd,  we hebben geen schnauzer maar een rauzer.  Ik begrijp dat niet goed maar hij lacht er bij dus het zal wel goed zijn. Ik ben deze week trouwens nog erg geschrokken zeg. Mijn baasje nam me mee en we gingen een eind door de natuur lopen. Schreeuwende kraaien, dansende vogels, wapperende takken ik vond alles leuk. We liepen over een pad en baasje gaf me wat meer lange lijn waardoor ik iets verder kon lopen waar ik wilde. Ik dacht nog wat veel gras staat hier en liep wat naar beneden en toen ineens zakte ik met beide voorpoten door “het gras” in het water. Mijn baasje lachte en trok me snel terug. Hij riep ; Wendi wat doe je nu dan, je loopt de sloot in… Die sloot zat vol met kroos en dat is echt net zo groen als het gras. Ik denk dat ik het nooit weer vergeet.Ik verlies trouwens zomaar mijn tanden. Hebben jullie dat ook al? Weet je wat ik het mooiste vind; lekker in de tuin achter het huis. Heerlijk rondjes rennen en met alles spelen wat in de buurt komt. Ik kan dat wel een uur volhouden en kom lekker niet als ik geroepen wordt. Ik verstop me dan achter de bloemen en hoop dat ze me niet zien.

Zo weten jullie even weer hoe het met me gaat, veel plezier in de vakantie!

Groeten Wendi.

Ingewikkeld allemaal.

Mijn vader Fletcher gaf me een goede raad mee toen ik de wijde wereld introk: “twee dingen goed onthouden”, zei hij tegen mij. “Eten als de baas de voerbak heeft gevuld en als je daardoor groot bent gegroeid op zoek gaan naar boomstammen; poot omhoog en je geurspoor achterlaten. Zo baken jij je territorium af”. Nou zit ik in een leeftijdsfase dat ik mijn poot nog niet omhoog til, maar ik weet al wel wat een boomstam is. Simpel zou je zo zeggen, geen vuiltje aan de lucht, maar … nou maken de mensen het wel heel erg ingewikkeld: sturen Tjeu en Jeanne vorige week een stamboom deze kant op. En een stamboom blijkt iets anders te zijn dan een boomstam! Rare jongens, die mensen. En toch moet je als pup inburgeren in de grote mensenwereld. Vanmiddag moet ik met de baas weer naar de dierenarts. Ook zoiets geks. Mij mankeert niks maar de dierenarts heeft bedacht dat er puppyconsulten moeten zijn. Dit houdt in dat ik de komende negen maand, iedere maand een bezoekje aan de dierenarts afleg. Hij (die dierenarts) denkt dat ik hierdoor ‘gemakkelijker’ de praktijk binnen kom. ’t Zal wel iets met klantenbinding te maken hebben. Ik heb dan niet eens een gesprek met de man zelf maar met een van zijn assistenten. Ach, het levert een hondenkoekje op en daar doe ik veel voor. Ze gaat dan kijken hoe het ervoor staat met mijn gewicht/groei. Nou ik kan haar zo wel vertellen dat ik groei. De baas weegt me iedere week (9,3 kg, leeftijd 16 weken). Verder wil ze weten welke voeding ik krijg. Inmiddels is mijn baas overgestapt op een andere voeding, maar ik zal het merk niet noemen want iedereen moet dat zelf maar bepalen. Mijn baas vindt eiwitten in het eten wel belangrijk, maar gaat voor dierlijke eiwitten en niet voor plantaardige eiwitten zoals tarwe, mais etc. Nou ja en dan bekijkt ze mijn huid en de vacht en controleert me meteen op ongedierte. Nou, dat doet mijn baas ook. Ook belangrijk zijn mijn oren, want voordat je het weet zijn ze vuil en krijg je een ontsteking. En dan het gebit, gegarandeerd dat ze vanmiddag zegt: “Hij is ook al aan het wisselen!” Nou, ook dat had mijn baas al geconstateerd. Boven een voortand eruit en beneden ook al een. Zelfs socialisatie, gedrag en gehoorzaamheid komt aan de orde. En iedere keer de vraag of ik al zindelijk ben. Ik moet zeggen dat Tjeu en Jeanne daar een goede voorzet voor hebben gegeven! Ik doe mijn behoefte alleen nog maar buiten.

Nou, tot de volgende keer maar weer, Groeten van Watcher Boaz

Hoi allemaal,

Hier nog eens een berichtje van Wica.  Nu ik helemaal ingeburgerd ben bij mijn nieuwe baasjes denk ik iets minder aan jullie, maar ik ben jullie niet vergeten hoor en ik weet dat jullie graag nog eens iets van mij horen. Ik ben intussen al goed gewoon in mijn nieuwe huis en ben al wat meer op mijn gemak.  Ik vind het wel nog steeds niet leuk als ze me alleen laten, ik ween zelfs als ze maar even naar een andere kamer gaan. Gelukkig gebeurt dat niet vaak en probeer ik altijd wel mee te sluipen.  Ik probeer zelfs de trap op te gaan als mijn baasje even naar boven moet. Ik weet heel goed dat ik het niet mag, maar mijn nieuwsgierigheid is sterker dan mezelf.  Ook op de bank kruipen kan ik niet laten.  De kussens die uitgespreid liggen op de bank zijn nooit veilig voor me.  Ik vind dat die veel leuker staan op mijn kussen dan op die bank.  Ik probeer ze dan ook altijd stiekem mee te sleuren, maar soms lijkt het wel of mijn baasjes ook ogen op de rug hebben. Wandelen is nog steeds geen echte hobby van me.  Ik vind het wel leuk om dingen te doen met mijn baasjes, maar waarom ik zo in de pas moet lopen, dat is me niet duidelijk.  Mijn baasjes vinden dat ik al heel goed aan de leiband loop, en ik doe ook wel echt mijn best, maar als ik afgeleid ben door iets, vergeet ik op te letten.  Andere honden vind ik helemaal niks.  Ik kruip zo ver mogelijk weg en wil er niets mee te maken hebben.  Mijn baasjes vinden het echter belangrijk dat ik sociaal word en dus willen ze ook dat ik telkens kennis maak met andere honden.  Voor mij hoeft het helemaal niet hoor.  Ik heb genoeg aan het gezelschap van mijn baasjes. Elke dag heb ik nog mijn puppy-uurtje.  Het lijkt wel of er iemand peper in mijn poepje heeft gestopt. Ik ben dan lekker wild en neem alles wat los of vast zit in mijn bek en ren door het huis op.  Mijn baasjes worden er horendol van.  Mijn baasjes zeggen dat ik dan precies niet meer weet wat ik allemaal al geleerd heb en vinden dat ik mij gedraag als een wolf.  Ik geef toe, ik heb gewoon één uurtje per dag zin om mijn eigen ding te doen.  Spijtig dat ik soms buiten vlieg want dat vind ik niet fijn.  Ik sta dan te wenen aan de deur om terug binnen te mogen. Als ik dan weer besef dat ik niet goed bezig ben, mag ik gelukkig snel terug binnen. Vanaf volgende week ga ik met mijn baasjes naar de hondenschool.  Ze doen het omdat ze willen dat we duidelijk weten van elkaar hoe we met elkaar moeten omgaan.  Ik weet niet wat ik er van moet denken.  Ik zal jullie op de hoogte houden of ik het tof vind of niet.  We zullen wel zien…’s Nachts ben ik een voorbeeldig hondje.  Ik ga rond half 11 mijn bench in en slaap tot een uur of 8. Soms ween in nog een beetje maar eens als ik merk dat het stil wordt in huis en het slaaptijd is, leg ik me neer en val ik als een blok in slaap. Flink hé. Mijn behoeftes doe ik netjes buiten.  Akkoord, soms gebeurt er nog wel eens een klein ongelukje, maar dat is zelden mijn schuld hoor.  Ik geef wel aan als ik buiten wil, maar soms begrijpen mijn baasjes me niet zo goed.  Het komt wel hoor.   We moeten nog veel van elkaar leren. Zo, ik denk dat ik voorlopig wel genoeg verteld heb.

Veel groetjes aan Tjeu, Jeanne, Lieke en Stan en natuurlijk ook aan Wietske.