Ik ben nu, op een week na, precies vijf maanden oud.

Vanmorgen nog even naar de dierenarts geweest voor een zogenaamd puppy consult; een gratis controlebeurt (met belonings-koekje) zodat ik wen aan een bezoek aan de dierenarts. Maar goed, daar gaat dit bericht niet over. Waar het wel over gaat? Ik heb vandaag mijn baas versteld doen staan! De mond viel hem open! De goede man denkt nog steeds dat hij een schnauzer puppy aan de lijn heeft, maar uit die droom is hij inmiddels ontwaakt. Tijdens de wandeling, bij een boom aangekomen, heb ik mijn linker achterpoot de lucht in geheven! Eigenlijk ging het niet eens bewust, maar impulsief … en ik viel niet om. Mijn baas (bijna) wel …

Goed, wat ik er verder mee moet weet ik ook niet. Het is vandaag niet weer gebeurd, maar ik hoop wel dat mijn baas zich er van bewust is dat ik nu toch echt in de pubertijd aanbeland ben.

En … al mijn broers en zussen een goed jaar toegewenst!

Groet van Watcher Boaz

Is dat leuk?

“Dat heb je als je in het Hoge Noorden woont”, zei mijn baas vanmorgen. De deur ging open en er was iets veranderd. Daar waar gisteren de wereld bestond uit alle kleuren die je je maar kunt bedenken, was nu alles wit! WIT, mijnheer, maagdelijk wit. Aanvankelijk dacht ik nog dat ik droomde. Je bent net wakker nietwaar, maar de werkelijkheid drong al snel tot mij door toen mijn baas die witte wereld instapte. Alsof de aarde veranderd was in een grote oliebol, rijkelijk bestrooid met poedersuiker. En wat doe je dan als hond? Ruiken natuurlijk, snuffelen ….en dat spul is vooral nat en koud aan je neus. Mijn baas moet dit fenomeen vaker hebben meegemaakt, want die begon een bal van dat spul te maken en ermee te gooien. Kijk, en dat kende ik. Balletje gooien en er achteraan rennen, in de bek nemen en dan snel terug naar de baas. Maar dit balletje is anders. Je raakt het nog niet aan of het bestaat al niet meer; opnieuw poedersuiker. Als we na de wandeling thuiskomen moet ik eerst alle indrukken verwerken, ik laat mijn eten staan, duik direct in mijn mand en moet het geheel nog eens overdenken. Misschien moet ik nog eens contact opnemen met Wendi want die woont nog noordelijker dan ik … misschien is zij door dat witte spul zelfs afgesneden van de rest van de wereld! Jullie begrijpen dat ik mij inmiddels heb laten informeren door het internet: het fenomeen waar ik het over heb heet SNEEUW

Groeten van Watcher Boaz