Watcher Boaz moet de boel in de gaten houden

De baas had het duidelijk gezegd: “Wij gaan even koffie drinken bij onze oudste zoon en jij houdt de zaak in de gaten. Je hoeft niet in de bench, want je bent nu oud genoeg om ongure elementen de deur uit te jagen. We hebben je niet voor niets Watcher genoemd, dus bewaken de boel”.  En zo gebeurde het dat ik die avond alleen thuis was. Je kijkt dan eens in het rond, voelt de verantwoordelijkheid sterk op je schouders drukken en bedenkt alvast hoe je ongure types de deur zult wijzen. Jullie begrijpen natuurlijk dat de adrenaline behoorlijk aan het toenemen was. Je zit voor de tuindeur, je kijkt naar buiten, maar het tuig van de richel liet deze avond verstek gaan. Je moet wat, je wilt wat maar er is niks te bewaken … en dan zoek je een uitlaatklep, dat zul je begrijpen. Nou had mijn baas zich onlangs weer een nieuw boek aangeschaft, auteur Bill Bryson; een avonturier die de hele wereld rondreist en daar dan zijn visie op geeft. En je denkt dan: er is momenteel toch niks te doen, laat ik mijn tijd nuttig besteden en dit boek gaan lezen. Spannend man, ik heb het helemaal stuk gelezen. Fluitje van een (euro)cent. En dan slaat de verveling weer toe. En vervolgens zie je dat de baas zijn portemonnee heeft laten liggen en nieuwsgierig als ik ben denk je dan: laat ik dat ding ook eens grondig bekijken! Geld zat er niet in, wel betaalpassen van de bank, de giro en zelfs een creditkaart. En dan nog een aantal plastic passen van Ikea, Welkoop, Albert Heijn en meer van dat ongerief: smakeloos spul. Zo’n portemonnee is van leer, daar kun je nog wel een poosje op kauwen en ach, vervolgens slaat de verveling weer toe en denk je: wanneer komen ze nou weer thuis? En als ze dan weer thuis komen zijn ze ‘not amused’ zoals dat dan in de mensenwereld heet. Als ze maar weten dat mijn avond ook niet was wat ik er van had verwacht!
Vandaag gingen ze even boodschappen doen. En ik moest in de bench! Nou is alles goed gegaan, maar ik denk dan: stel dat er tijdens hun afwezigheid een insluiper was langsgekomen! Terwijl ik in de bench zat! Mijn baas moet nog veel leren!

Oke, dat was het dan weer voor vandaag,

Groet van Watcher Boaz

Watcher Nowaz ook ik hou de boel in de agte

Wica heeft weer wat te vertellen

Dag allemaal,

Het is een tijdje geleden dat ik weer eens iets van me liet horen maar ik ben er nog hoor. Ik ben inmiddels 6,5 maanden oud en bijna volgroeid.  Het gaat supergoed met me. Ik voel me heel erg thuis bij mijn baasjes en we zijn helemaal gewoon aan elkaar. In het begin was het allemaal een beetje moeilijk voor me. Ik moest ook zoveel leren, maar nu heb ik mijn plaatsje in het gezin helemaal gevonden en weet ik goed bij wie ik wat meer mag (haha)

Ik heb het erg goed getroffen, vind ik. Er is bijna altijd iemand thuis en ik zit overdag dan ook zelden in mijn bench.  Maar goed ook, want ik heb er een bloedhekel aan.   Ik ben graag urenlang bezig in de tuin en kan makkelijk een hele voormiddag lekker in mijn eentje stoeien. Ik ben gek op grote, dikke ballen.  Heerlijk vind ik het om er achteraan te hollen en ze dan lekker stuk te bijten.  Ook ben ik helemaal weg van een tak die mijn baasjes met een koord vastgehangen hebben aan een boom.  Ik kan er lekker op kauwen en aan gaan hangen.  Alleen als het slecht weer is, vind je me niet gauw buiten.  Ik ben best wel een verwend nest en lig met nat weer dan ook liever voor de verwarming dan dat ik buiten verkleum.  Na een tijdje begin ik me binnen dan wel te vervelen en ga ik op zoek naar dingen die me kunnen bezighouden.  Maar de dingen die ik extra leuk vind, worden me meestal snel verboden. Ik mag bijvoorbeeld niet met mijn poten op tafel om daar een blad papier te bemachtigen, ik mag niet op schoenen kauwen, ik mag niet in de zetel springen, ik mag niet lekker kauwen op de mat en ook de bovenverdieping mag ik niet gaan verkennen.  Naar boven gaan doe ik toch wel als ik echt zin heb hoor.  Ik leg me dan beneden in de gang op de mat en doe net of ik in een diepe slaap ben en zodra mijn baasjes denken dat ik even geen kwaad kan uithalen, spurt ik naar boven, neem gauw iets mee en leg me vliegensvlug terug op de mat.  Ik vind het een superleuke bezigheid maar mijn baasjes vinden het not-done.  Flauw hé.

Ik ben inmiddels gestart met de 2de cursus puppy-training.  Ik vind het erg leuk.  Tijdens de vorige cursus kregen we punten als we de trucjes goed geoefend hadden, ik was zowaar de eerste van de klas.  Voor de lekkere snoepjes van de juf doe ik alles hoor.

Je doet me het grootste plezier om lekker met me gaan te wandelen. In de buurt is er een leuke plek waar zelden anderen mensen zijn en ik vind het heerlijk om daar te gaan wandelen met mijn baasjes.  Ondertussen oefenen we een beetje zodat ik de commando’s kom, hier, los en zo ook op een andere plek dan thuis of in de les kan uitvoeren.  Ik vind dat fijn.  Zolang ze met me bezig zijn vind ik alles goed.

Ik mag ook heel vaak met de auto mee. Op zich vind ik in de auto zitten niet zo fijn, maar ik doorsta het dapper omdat ik weet dat er na een autoritje meestal een leuke activiteit volgt.  Zo mag ik mee naar het verzorgingstehuis waar opa woont en dat is altijd heel leuk.  De oudjes daar vinden me zo schattig en vertellen dan over de hond die zij vroeger in huis hadden of willen me strelen.

Zo, nu weer even buiten want het zonnetje is weer van de partij en ik voel de lentekriebels. Ik heb een buurhondje en dat staat vast al te wachten aan de andere kant van de draad om lekker gezellig samen te dollen.

Tot gauw

Wica

 

 

Watcher Boaz op bezoek bij Wietske

Nou, jullie hebben het allemaal kunnen zien op de film … mijn bezoek aan zus Wietske. We hadden een weekend doorgebracht in Reewijk en aangezien je dan redelijk in de buurt zit van Milheeze dacht ik: laten we even doorrijden, want ik ben wel benieuwd hoe het met mijn vader Fletcher, moeder Katja en zus Wietske is.
De baas was zo dom om van tevoren een berichtje naar Jeanne en Tjeu te sturen en dat had hij nooit moeten doen! Wietske is een echte dame en die wilde er natuurlijk op haar best uitzien. En je weet hoe dat gaat met vrouwen: gauw nog even naar de kapper (trimmer). Wietske is daar overigens met haar ijdel gedrag geen uitzondering op want als ik de foto’s bekijk van mijn andere zussen zie ik bijv. Wica uitgedost met een prachtige strik in het haar. Kijk dat doen mannen natuurlijk niet. Ik kom er op dat filmpje dan ook behoorlijk warrig uit met mijn ongekamde haren. Maar beste lezer: na afloop van ons gestoei was er van de haardos van Wietske ook niet veel model meer over en dat deed mij goed.
Dan moet ik ook nog vermelden dat mijn wandelingen met de baas steeds langer duren. Dit heeft te maken met het feit dat ik niet meer zoals mijn zussen mijn blaas in een keer ledig, maar dat ik dit inmiddels gedoseerd doe, onder het optillen van een achterpoot. Zo doen echte kerels dat. Ook begin ik me steeds meer bewust te worden van heerlijke geuren. Mijn baas wil dan eigenlijk wel doorlopen en dit zal ongetwijfeld te maken hebben met het feit dat zijn reukorgaan niet al te best ontwikkeld is. Bovendien: wat ik heerlijk vind dat vind hij niet lekker. Soms is zo’n geur zo lekker dat ik me er in ga rollen. We wonen hier aan de rand van een natuur/recreatiegebied en aan de oever van het meer is er altijd wel iets van rottende vis te vinden … heerlijk. Maar mijn baas heeft daar heel andere ideeën over. Als hij maar weet dat ik zijn aftershave ook helemaal niet prettig vind.
Maar goed, dat alles even tussendoor want het gaat eigenlijk over mijn bezoek aan Wietske en de film die Jeanne daarvan heeft gemaakt. En als ik die film terug kijk … die zal nooit een oscar verdienen. Niet dat de hoofdrolspelers het niet goed doen, maar gewoon omdat de cameravrouw na al het carnaval gedoe er een onvaste hand (drank?) en een hersenschudding aan over gehouden heeft. Jullie begrijpen nu meteen waarom wij in het Noorden, niet aan carnaval doen. Het risico op een onvaste hand en een hersenschudding is hier met al die aardbevingen al erg genoeg.

Nou hier laat ik het voorlopig maar weer bij, Groeten van Watcher Boaz