Dag allemaal,

Ik lees met veel plezier jullie verhalen en wil graag zelf ook weer even vertellen hoe het met me gaat.
Ik ben intussen voor de eerste keer naar de kapper geweest.  Best spannend maar ook heel fijn.  Ik geniet van de aanrakingen en douchen vind ik helemaal de max.  Beneden in huis hebben mijn baasjes een douche die alleen voor mij bestemd is en als iemand de deur van de douche openzet, spring ik er meteen in.  Mijn baasjes willen niet altijd de kraan openzetten want iemand heeft ze wijs gemaakt dat je een hond niet te veel mag wassen, dus dikwijls druip ik vanzelf weer af als ik zie dat het feestje niet door zal gaan.  Jammer !  Nu heb ik toch wel een geweldig geluk dat ik bij de dierenarts langs moest voor pilletjes om me te ontwormen en toen ontdekte ze dat mijn huid licht geïrriteerd is en dat ik 3 x per week met een speciale shampoo gewassen moet worden. Yihaa, van geluk gesproken … Ik hou zo erg van mijn dierenarts !
Inmiddels ben ik een prachtige dame geworden en ik gehoorzaam erg goed.  Ik vind dat ik prima aan de lijn kan wandelen, alleen als ik een andere hond tegen kom, ga ik helemaal los.  Mijn baasjes vragen aan iedereen met een hond hoe ze me dat kunnen afleren en iedereen geeft andere tips.  Zelfs met een lekker snoepje kunnen ze me niet overtuigen om rustig te blijven.  Ik ben toch ook een hond hé. Ik reageer gewoon op mijn soortgenoten.  Wat verwachten ze eigenlijk van me ? Dat ik hen met de neus in de lucht voorbij loop ?  Even serieus hé.  En als we naar een hondenweide gaan, vinden ze het dan weer heel schattig dat ik onmiddellijk nieuwe vrienden maak.  Ja hé, dus aan de lijn moet ik asociaal zijn en los moet ik aan iedereen lekker gaan snuffelen, Komaan hé.
Dat is gelukkig wel het enige meningsverschil dat ik heb met mijn baasjes. Voor de rest komen we erg goed overeen.  Ik jat nog wel eens graag een schoen, een bril of een pen, maar ik laat het ook vrijwel onmiddellijk vallen als ik door heb dat het “not done” is.  Ik ben gek op harde kauwspeeltjes.  Ook pluche beestjes vind ik wel leuk maar die worden al snel saai omdat die in een mum van tijd helemaal gedemonteerd zijn.  Als ik een nieuw piepspeeltje krijg ben ik pas rustig als alle vulling eruit is en ik het piepje gevonden heb.  Daarna is er niet veel meer aan, vind ik.
Ik ben nog steeds heel graag buiten. Ik kan me gemakkelijk een paar uur alleen amuseren in de tuin.  Ik heb echt niet veel nodig om tevreden te zijn. Gewoon de hele tuin besnuffelen en tussendoor lekker languit liggen op de tuintafel.  Heerlijk.
Sinds kort heb ik mijn puppylessen ook afgerond.  Ik ken nu alle basisbevelen erg goed.  Omdat we het allemaal toch erg leuk vonden om zo met elkaar bezig te zijn, hebben we besloten om ons ook nog in te schrijven voor de vervolgcursus.  We komen elke maand samen om de bevelen nog eens te herhalen en om lekker te ravotten met elkaar.  Mijn baasjes vonden het belangrijk om dit nog te doen en ik vind het superleuk.

Ziezo, genoeg gebabbeld. Nu weer terug naar buiten want ik moet mijn ronde nog eens maken in de tuin.

Tot gauw,
Wica

23 mei 2016,              WENDI,

Hallo broertjes en zusjes, het is een tijd geleden dat ik iets over mijzelf heb geschreven, maar ik heb het nogal druk gehad. Het begon allemaal met de puppycursus. Ik dacht dat ik daar met alle hondenvriendjes mocht spelen, maar dat was dus niet de bedoeling. Na een paar kleine oefeningetjes mocht ik alleen maar met mijn vrouwtje spelen…Dat was wel heel moeilijk, want ik wilde natuurlijk spelen met mijn vriendjes. Op een gegeven moment werd ik even vastgehouden door de mevrouw die ons vertelde  wat we  allemaal moesten doen. Dat is de trainster. Mijn vrouwtje  ging toen zomaar zonder mij weg. Dat vond ik toch niet zo leuk… Gelukkig riep ze mij en wist ik niet hoe snel ik naar haar toe moest. Wat was ik blij. Mijn vrouwtje  volgens mij ook want ik kreeg een dikke knuffel omdat ik het  volgens haar zo goed had gedaan en zo snel bij haar was gekomen. Op een  andere avond, toen we weer naar les gingen,  stonden er allemaal  vreemde voorwerpen in de zaal. Allemaal dingen waar we bovenop moesten zitten of overheen moesten lopen. Er was ook een groot wiebelding waar ik op moest gaan staan…. nou vond ik dat eerst best wat eng. Met hulp van mijn vrouwtje deed ik het wel en was ik  natuurlijk niet meer bang. Ik ben immers een schnauzer..Na 8 lessen was de cursus afgelopen en ik vond het eigenlijk best leuk allemaal. Na een paar maanden, {nu ong 6 weken geleden} gingen mijn vrouwtje en ik naar een vervolgcursus. Met nog 3 andere hondenvriendjes zijn we nu met het “echte” werk bezig. Dit vind ik pas leuk en doe  nu heel erg goed mijn best. Alle oefeningen leer ik  best snel hoor ik steeds en doe ik  vrij goed, al zeg ik het zelf, want mijn vrouwtje beloont me elke keer met van die kleine lekkere koekjes. Vorige  week hebben mijn vrouwtje en ik een “Hooper” workshop/demonstatie gedaan, ik moest door allemaal “poortjes “en om een soort tonnen heen lopen. Mijn vrouwtje gaf mij aanwijzingen die ik natuurlijk heel goed opvolgde.  Dit vonden we allebei heel leuk om te doen, als het “Hooperen”in de zomervakantie door gaat, gaan wij vast en zeker meedoen zegt mijn vrouwtje. Maar eerst deze cursus afmaken.

Afgelopen vrijdag  20 mei, hebben wij bezoek gehad van mijn grote broer Watcher Boaz !!!en zijn baasjes. Dat was heel erg gezellig en wat heb ik een leuke lieve  stoere broer. Ik kreeg een heerlijke bot van hem. J We hebben even in de tuin gespeeld… niet zo heel erg lang want Boaz wou iets anders dan ik. Mijn baasjes zeiden dat het kwam doordat ik tegen de loopsheid aan zat. Wat dit betekende wist ik natuurlijk niet ……

Terwijl onze baasjes gezellig aan het praten waren zat ik in de bench en Boaz lag bij zijn baas. We hebben afgesproken dat we ook eens naar Boaz gaan en dan kunnen we hoop ik heerlijk spelen. Ik ga ook geregeld met mijn baasjes naar de camping in Lauwersoog, daar kun je heerlijk wandelen samen. En…..zwemmen… ik ben gek op water en wil er steeds in. Er is ook een leuke  “kikkersloot ” daar gooit mijn vrouwtje vaak een stok in die ik  dan wel graag wil hebben. Ik ga dan het water in en durf dat steeds verder…echt zwemmen vind ik nog wat eng ….zodra mijn voorpootjes de bodem niet meer voelen ga ik op mijn achterpootjes staan  (slim toch..;) en draai ik me om en ga gauw weer naar de kant. Nou dit was weer een heel verhaal .Jullie zijn weer op de hoogte van mijn avonturen. Tot de volgende keer.

Wendi,.

Zoals jullie wellicht weten is 1 mei de dag van de arbeid. En dat hebben we geweten hier in het hoge Noorden. Niks geen regen, hagel, sneeuw en gladde wegen, Ineens brak de zon door en alles begon te groeien in de tuin. En dan moet er gewerkt worden. Gesnoeid moet er worden en dat doe ik samen met de baas. Niet dat die er zoveel zin in had, maar de bazin had geklaagd: “nou schijnt de zon en dan zit ik in de schaduw van die boom die boven het dak van de woning uitsteekt”. En als de bazin klaagt dan moet het gebeuren en zal het gebeuren,dat is inmiddels wel bekend hier. Dus, vanmorgen werd de motorzaag uit de schuur gehaald, de ladder tegen de boom en armdikke takken moesten het onderspit delven. En dan komt het mooiste: slepen met die takken, fantastisch! De baas zweten, ik er omheen dansen en de bazin maakt daar dan foto’s van. Wat ook fantastisch is: deze week kreeg ik een runderbot, met het vlees er nog aan en ter verhoging van de vreugde: gerookt. Dus dat smaakt! Maar als je dan een paar uur aan het kluiven bent geweest dan wil je wel even je zinnen verzetten en verleg je je aandacht naar andere zaken. De baas begon mijn kluif inmiddels wel erg onsmakelijk te vinden en wilde hem de andere morgen weggooien … de argeloze … volledig onvindbaar, mijn kluif! En hij vermoedde al dat een andere hond zo brutaal was geweest om mijn bot uit onze tuin te stelen. Onmogelijk natuurlijk, met al die hekken om de tuin heen. In opperste verbazing zag hij me in de loop van de dag weer met het bot rondlopen. Natuurlijk had ik hem de dag daarvoor verstopt en wel op een plekje die ze nog steeds niet hebben ontdekt. Tja, een schnauzer is best slim, al zeg ik het zelf.

Nou, de groeten maar weer,

Watcher Boaz

Hallo allemaal,

hierbij wil ik Valerio, eens wat van laten horen. Vooral nu MIJN strand op de voorpagina van het schnauzerblad staat. Ik ben beland in het uiterste zuidwestpuntje van het land! Ik heb nog geen sneeuw gezien, en echt vorst is er ook nog niet geweest sinds ik hier woon. De baasjes lezen met veel plezier de verhaaltjes van Wica en Wachter Boaz, ze zeggen dat de streken die ze uithalen zeer herkenbaar zijn, ik tuinier, snoei en werk ook heel graag buiten in de tuin. Het strand blijft wel het leukste om naar toe te gaan alleen mag ik niet los omdat ik er dan als een speer vandoor ga naar iedereen die ook op t strand is!  Mensen,andere honden,vogels en alles wat beweegt vind ik leuk! Ook zwemmen vind ik super!  Inmiddels, ook al word ik de “kleine” genoemd ben ik al een stuk groter dan mijn schnauzervriendin van 13 jaar! Maar gelukkig speelt ze of ze twee jaar oud is. Ik heb het heel erg naar m’n zin en s’avonds lig ik braaf in m’n mandje als iedereen braaf op de bank zit. Ze moeten niet heen en weer lopen want dan voel ik me geroepen om ook van alles op te ruimen!

Groetjes Valerio en de baasjes