Dag Allemaal,

Hier ben ik weer. Dit keer met het heuglijke nieuws dat jullie me vanaf nu mogen aanspreken met “mevrouw”.  Sinds vorige week voel ik me een hele aantrekkelijke dame.  Mijn baasjes zeggen dat het komt omdat ik loops ben.  Ik weet niet goed wat ze ermee bedoelen, maar het zorgt wel voor een hele verandering voor me.  Misschien bedoelen ze loops omdat ik vorige week een keertje was gaan lopen.  Toen mijn baasje door de poort kwam, zag ik de kans om eens een keer de wereld te gaan verkennen.  Ik schoot snel naar de overkant van de straat om daar eens lekker te gaan snuffelen.  Mijn baasje probeerde me kalm terug binnen de roepen, maar ik merkte heus wel dat ze een beetje zenuwachtig was en dat vond ik best wel tof.  Zo iemand die echt iets van me gedaan wil krijgen en die ik dan lekker een beetje kan uitdagen.  Ik liep steeds verder weg van huis, op zoek naar andere honden.  Mijn baasje had in een boek gelezen dat ze gewoon keihard de andere kant moest beginnen uitrennen en toen heb ik me inderdaad laten vangen.  Ik dacht dat ze lekker met me wilde gaan stoeien maar ze leidde me stiekem terug onze tuin in.  Bah, ik baalde echt wel dat ze me om de tuin geleid had.  ’s Avonds, toen ik opstond uit mijn mand riep mijn baasje opeens : “nu begrijp ik waarom Wica ervandoor ging vanmiddag, ze is loops”.  En ja, ze hebben misschien gelijk. Ik gedraag me best wel wat anders in deze periode. Ik wil lekker veel snuffelen tijdens de wandeling en doe nu graag veel plasjes onderweg, maar mijn baasjes houden me nu wat extra onder de knoet omdat ze vinden dat ik moet blijven luisteren.   Ik wil dat wel hoor, maar soms ben ik even niet meer mezelf.  Het doet ook heel wat met me, te weten dat ik nu een echte dame ben.  Ik moet me daar nu ook naar gaan gedragen, maar dat vraagt wat tijd hoor Voor de rest gaat het prima met me.  Ik ben een echte buitenhond.  Ik vertoef heel graag in de tuin en kan me altijd heel goed bezig houden. Ik speel wat me de bal of met een stok en ik inspecteer de tuin elke dag heel erg grondig.  Ik vind het ook fijn dat er nu wat meer beweging is buiten.  Ik gedraag me heel goed als ik alleen buiten ben.  Ik blaf wel eens naar de mensen, maar niet aanhoudend.  Ik moet toch waken hé, maar ik weet ook wel dat ik niet de hele dag kan lopen blaffen, trouwens, daar word ik toch maar moe van. Eten is niet zo mijn ding, jawel, wel al die kleine lekkernijen die ze me geven als we weer eens samen oefenen, maar gewoon mijn dagelijks hondenvoeder vind ik maar niks.  Ik ben een echte lekkerbek, maar mijn baasjes vinden dat ik niet altijd moet snoepen maar ook soms gewoon gezonde kost moet eten. Als het echt niet anders kan dan eet ik wel uit mijn bak maar ik ben helemaal geen schrokker of zo . Nee, geef mij maar een lekker stukje banaan.  Lekker gezond en heerlijk zoet…

Zo, ik denk dat ik jullie het belangrijkste weer verteld heb.

Tot gauw en dikke poot van

“Mevrouw” Wica J

Vandaag was het zover. Na weken oefenden met kleindochter Imke was het vandaag de dag om te eens te  laten zien wat ik allemaal geleerd heb op de ringtrainer. Ik mocht mee naar de clubmatch van KC de Peel in Asten.

Er waren heel veel honden en mensen.Ik was als enigste middenslag schnauzer. Erg fijn was dat er ook een riesenschnauzer  van 1 jaar oud hier was. Hij leek wel wat op mij al was ie wel een stuk groter dan ik. Het duurde in en uit voor dat we eens aan de beurt waren. En ja om half twaalf was het zover. Mijn baasje Imke was volgens mij net zo zenuwachtig als ik. We moesten eerst een rondje lopen van een meneer,  dat  was blijkbaar de keurmeester. Daarna moest ik stil staan vlak voor hem. Ik weet niet wat hij allemaal wilde., maar opeens deed hij mijn mond open, Mijn vrouwtje Jeanne  hoorde ik zeggen, nou gaat hij kijken of de tanden goed staan. Ja natuurlijk staan die goed, dat had ik ook ze wel kunnen vertellen. Toen ging hij mij overal betasten  voelde aan mijn haar en vroeg aan mijn baasje Imke of ik pas getrimd was. Ja natuurlijk ben ik dat een paar weken geleden, dat zie je en voel je toch wel. Nou toen moest ik weer een keer op en neer lopen om te laten zien of ik dat goed kan. Ja dat kan ik zeker wel. Ik moest weer stil staan en Imke zat aan mijn ketting  om mijn hoofd wat omhoog  te zetten of zo iets, zodat mijn nek blijkbaar goed uitkwam. En  ze zat maar aan mijn staart, blijkbaar moet die ook omhoog staan. . Toen was ik eindelijk klaar en kreeg de eerste plaats. Goed he, al was ik ook maar alleen hier vandaag  van mijn ras. Nou toen mocht ik eindelijk de ring uit. Pfff.  ik kreeg een paar lekker honden koekjes van Imke en ze zei dat ik het goed gedaan had. Ik dacht nu ben ik klaar en kunnen we eindelijk naar huis. maar nee, we moesten weer wachten, en wachten en wachten. En uiteindelijk vier uur later moest ik weer in de ring met alle pups van die dag. Met weer iemand anders die me kwam bekijken. Het was wel leuk om met zo vele in een kring rond te lopen. Ik moest af en toe eens kijken wie er achter me aan kwam. Maar dat was blijkbaar niet de bedoeling. Nadat  die mevrouw ons allemaal had bekeken werden er een paar naar voren geroepen en de rest mocht gaan. We kregen wel een paar leuke speeltjes mee naar huis.

Oh ja. Mijn baasjes kregen ook nog een rapport over mij waar in stond  dat ik een teefje  ben,  een goed type, vacht is nog niet te beoordelen omdat ik te kort geleden ben getrimd. Mooi hoofd, Donker oog, goed gebit, goed gedragen oren, ( al zegt mijn baasje dat ik niet altijd goed luister) voor en achter goed gehoekt, (wat dat betekent weet ik niet, maar het zal wel zo) En ik ga voor mijn leeftijd erg goed.

Pff ik ben nu wel bekaf na deze dag ik ga even een tukje doen. Tot een volgende keer.

Dag allemaal,

Het is een tijdje geleden dat ik weer eens iets van me liet horen maar ik ben er nog hoor. Ik ben inmiddels 6,5 maanden oud en bijna volgroeid.  Het gaat supergoed met me. Ik voel me heel erg thuis bij mijn baasjes en we zijn helemaal gewoon aan elkaar. In het begin was het allemaal een beetje moeilijk voor me. Ik moest ook zoveel leren, maar nu heb ik mijn plaatsje in het gezin helemaal gevonden en weet ik goed bij wie ik wat meer mag (haha)

Ik heb het erg goed getroffen, vind ik. Er is bijna altijd iemand thuis en ik zit overdag dan ook zelden in mijn bench.  Maar goed ook, want ik heb er een bloedhekel aan.   Ik ben graag urenlang bezig in de tuin en kan makkelijk een hele voormiddag lekker in mijn eentje stoeien. Ik ben gek op grote, dikke ballen.  Heerlijk vind ik het om er achteraan te hollen en ze dan lekker stuk te bijten.  Ook ben ik helemaal weg van een tak die mijn baasjes met een koord vastgehangen hebben aan een boom.  Ik kan er lekker op kauwen en aan gaan hangen.  Alleen als het slecht weer is, vind je me niet gauw buiten.  Ik ben best wel een verwend nest en lig met nat weer dan ook liever voor de verwarming dan dat ik buiten verkleum.  Na een tijdje begin ik me binnen dan wel te vervelen en ga ik op zoek naar dingen die me kunnen bezighouden.  Maar de dingen die ik extra leuk vind, worden me meestal snel verboden. Ik mag bijvoorbeeld niet met mijn poten op tafel om daar een blad papier te bemachtigen, ik mag niet op schoenen kauwen, ik mag niet in de zetel springen, ik mag niet lekker kauwen op de mat en ook de bovenverdieping mag ik niet gaan verkennen.  Naar boven gaan doe ik toch wel als ik echt zin heb hoor.  Ik leg me dan beneden in de gang op de mat en doe net of ik in een diepe slaap ben en zodra mijn baasjes denken dat ik even geen kwaad kan uithalen, spurt ik naar boven, neem gauw iets mee en leg me vliegensvlug terug op de mat.  Ik vind het een superleuke bezigheid maar mijn baasjes vinden het not-done.  Flauw hé.

Ik ben inmiddels gestart met de 2^de cursus puppy-training.  Ik vind het erg leuk.  Tijdens de vorige cursus kregen we punten als we de trucjes goed geoefend hadden, ik was zowaar de eerste van de klas.  Voor de lekkere snoepjes van de juf doe ik alles hoor.

Je doet me het grootste plezier om lekker met me gaan te wandelen. In de buurt is er een leuke plek waar zelden anderen mensen zijn en ik vind het heerlijk om daar te gaan wandelen met mijn baasjes.  Ondertussen oefenen we een beetje zodat ik de commando’s kom, hier, los en zo ook op een andere plek dan thuis of in de les kan uitvoeren.  Ik vind dat fijn.  Zolang ze met me bezig zijn vind ik alles goed.

Ik mag ook heel vaak met de auto mee. Op zich vind ik in de auto zitten niet zo fijn, maar ik doorsta het dapper omdat ik weet dat er na een autoritje meestal een leuke activiteit volgt.  Zo mag ik mee naar het verzorgingstehuis waar opa woont en dat is altijd heel leuk.  De oudjes daar vinden me zo schattig en vertellen dan over de hond die zij vroeger in huis hadden of willen me strelen.

Zo, nu weer even buiten want het zonnetje is weer van de partij en ik voel de lentekriebels. Ik heb een buurhondje en dat staat vast al te wachten aan de andere kant van de draad om lekker gezellig samen te dollen.

Tot gauw

Wica

Nou, jullie hebben het allemaal kunnen zien op de film … mijn bezoek aan zus Wietske. We hadden een weekend doorgebracht in Reewijk en aangezien je dan redelijk in de buurt zit van Milheeze dacht ik: laten we even doorrijden, want ik ben wel benieuwd hoe het met mijn vader Fletcher, moeder Katja en zus Wietske is.
De baas was zo dom om van tevoren een berichtje naar Jeanne en Tjeu te sturen en dat had hij nooit moeten doen! Wietske is een echte dame en die wilde er natuurlijk op haar best uitzien. En je weet hoe dat gaat met vrouwen: gauw nog even naar de kapper (trimmer). Wietske is daar overigens met haar ijdel gedrag geen uitzondering op want als ik de foto’s bekijk van mijn andere zussen zie ik bijv. Wica uitgedost met een prachtige strik in het haar. Kijk dat doen mannen natuurlijk niet. Ik kom er op dat filmpje dan ook behoorlijk warrig uit met mijn ongekamde haren. Maar beste lezer: na afloop van ons gestoei was er van de haardos van Wietske ook niet veel model meer over en dat deed mij goed.
Dan moet ik ook nog vermelden dat mijn wandelingen met de baas steeds langer duren. Dit heeft te maken met het feit dat ik niet meer zoals mijn zussen mijn blaas in een keer ledig, maar dat ik dit inmiddels gedoseerd doe, onder het optillen van een achterpoot. Zo doen echte kerels dat. Ook begin ik me steeds meer bewust te worden van heerlijke geuren. Mijn baas wil dan eigenlijk wel doorlopen en dit zal ongetwijfeld te maken hebben met het feit dat zijn reukorgaan niet al te best ontwikkeld is. Bovendien: wat ik heerlijk vind dat vind hij niet lekker. Soms is zo’n geur zo lekker dat ik me er in ga rollen. We wonen hier aan de rand van een natuur/recreatiegebied en aan de oever van het meer is er altijd wel iets van rottende vis te vinden … heerlijk. Maar mijn baas heeft daar heel andere ideeën over. Als hij maar weet dat ik zijn aftershave ook helemaal niet prettig vind.
Maar goed, dat alles even tussendoor want het gaat eigenlijk over mijn bezoek aan Wietske en de film die Jeanne daarvan heeft gemaakt. En als ik die film terug kijk … die zal nooit een oscar verdienen. Niet dat de hoofdrolspelers het niet goed doen, maar gewoon omdat de cameravrouw na al het carnaval gedoe er een onvaste hand (drank?) en een hersenschudding aan over gehouden heeft. Jullie begrijpen nu meteen waarom wij in het Noorden, niet aan carnaval doen. Het risico op een onvaste hand en een hersenschudding is hier met al die aardbevingen al erg genoeg.

Nou hier laat ik het voorlopig maar weer bij, Groeten van Watcher Boaz