Flo (Wobke) verteld

Hallo allemaal,

Hóóg tijd voor een update rond mijn persoontje, al 25 weken oud. Het leven is 1 groot feest, vind ik toch tenminste en bijna altijd.., vindt mijn vrouwtje dat ook. Ik ben fluitend door het wisselen van al mijn tandjes gegaan (alhoewel.., juist dat fluiten lukte niet zo heel erg goed toen), maar nu ben ik er helemaal klaar voor met mijn ‘echte’ gebit. Kan ik zo mogelijk nóg beter op alles knabbelen dat ik buiten op de grond tegen kom. Dat ik binnen overal vanaf moet blijven vind ik nog steeds jammer, maar dat snap ik ondertussen wel en ben dus een hele brave meid. En als ik alleen thuis moet blijven vind ik het best prima om met iets lekkers in de bench te gaan slapen, maar zo af en toe laat ze me ook wel eens gewoon lekker in de woonkamer. En ook dan ben ik steeds héél braaf.., op 1 klein vergissinkje na dan…, oeps! Ze gaat eigenlijk toch bijna nooit naar de Appie.., dus zo belangrijk was dat foldertje nu ook weer niet! En ik.., ik heb me prima geamuseerd!!! En toen mijn puppyriempje echt te klein werd zijn we samen een nieuwe gaan kopen. En gelukkig.., heeft mijn vrouwtje toen gekozen voor een tuigje. Best een hele gemakkelijke om om te doen EN.., er zit nu niks meer rond mijn nek!!! En dat is pas echt feest. Buiten wandelen vind ik nog steeds heerlijk, maar het is nu nog zo veel fijner, apetrots ben ik op mijn nieuwe riem! En dat zeggen ook allemaal mensen die we tegen komen. Wat loopt zij er parmantig bij, met van die flapperende oortjes.., net een dressuurpaard in gestrekte draf! Snap niet zo goed waarom ze dan steeds lachen, maar het zal  wel.Wat ook heel erg gezellig is, is dat Puk, mijn poezenhuismaatje er nu ook weer gezellig bij komt in de woonkamer. Ik vond haar vanaf het begin helemaal geweldig, maar zij mij  niet geloof ikL. Nu weten we steeds beter wat we aan elkaar hebben en soms zitten we zelfs al samen naar buiten te kijken door het voorraam. Puk op de vensterbank en ik ervoor op een bankje zodat ik het ook allemaal goed zie. Want dat ik het allemaal graag bijhoudt en van alles op de hoogte ben.., dat is een feitJ!

Groetjes uit een miezerig Weert,

Flo en ook van mijn vrouwtje, Jane

13 januari 2016 een gedenkwaardige dag

Ik ben nu, op een week na, precies vijf maanden oud.

Vanmorgen nog even naar de dierenarts geweest voor een zogenaamd puppy consult; een gratis controlebeurt (met belonings-koekje) zodat ik wen aan een bezoek aan de dierenarts. Maar goed, daar gaat dit bericht niet over. Waar het wel over gaat? Ik heb vandaag mijn baas versteld doen staan! De mond viel hem open! De goede man denkt nog steeds dat hij een schnauzer puppy aan de lijn heeft, maar uit die droom is hij inmiddels ontwaakt. Tijdens de wandeling, bij een boom aangekomen, heb ik mijn linker achterpoot de lucht in geheven! Eigenlijk ging het niet eens bewust, maar impulsief … en ik viel niet om. Mijn baas (bijna) wel …

Goed, wat ik er verder mee moet weet ik ook niet. Het is vandaag niet weer gebeurd, maar ik hoop wel dat mijn baas zich er van bewust is dat ik nu toch echt in de pubertijd aanbeland ben.

En … al mijn broers en zussen een goed jaar toegewenst!

Groet van Watcher Boaz

Is dat leuk?

Is dat leuk?

“Dat heb je als je in het Hoge Noorden woont”, zei mijn baas vanmorgen. De deur ging open en er was iets veranderd. Daar waar gisteren de wereld bestond uit alle kleuren die je je maar kunt bedenken, was nu alles wit! WIT, mijnheer, maagdelijk wit. Aanvankelijk dacht ik nog dat ik droomde. Je bent net wakker nietwaar, maar de werkelijkheid drong al snel tot mij door toen mijn baas die witte wereld instapte. Alsof de aarde veranderd was in een grote oliebol, rijkelijk bestrooid met poedersuiker. En wat doe je dan als hond? Ruiken natuurlijk, snuffelen ….en dat spul is vooral nat en koud aan je neus. Mijn baas moet dit fenomeen vaker hebben meegemaakt, want die begon een bal van dat spul te maken en ermee te gooien. Kijk, en dat kende ik. Balletje gooien en er achteraan rennen, in de bek nemen en dan snel terug naar de baas. Maar dit balletje is anders. Je raakt het nog niet aan of het bestaat al niet meer; opnieuw poedersuiker. Als we na de wandeling thuiskomen moet ik eerst alle indrukken verwerken, ik laat mijn eten staan, duik direct in mijn mand en moet het geheel nog eens overdenken. Misschien moet ik nog eens contact opnemen met Wendi want die woont nog noordelijker dan ik … misschien is zij door dat witte spul zelfs afgesneden van de rest van de wereld! Jullie begrijpen dat ik mij inmiddels heb laten informeren door het internet: het fenomeen waar ik het over heb heet SNEEUW

Groeten van Watcher Boaz

Wica geeft weer van alles te vertellen

wica kerst verhaeln
Dag allemaal,

Eerst en vooral wil ik iedereen heel fijne feestdagen toewensen. Mijn baasjes hebben me uitgelegd dat de Kerstman binnenkort langskomt (en dat ik ook een cadeautje zal krijgen) en dat er dan een nieuw jaar begint.  Ik weet nog niet goed wat dat allemaal te betekenen heeft maar ik begrijp wel dat het een heel gezellige periode wordt, met veel bezoek en zo, dus heel veel extra aandacht.
Ik ben inmiddels gestart in het puppy-klasje. Amaai, dat is even wennen hoor.  Ik zit samen met Ouzo (een Duitse herder).  Hij is best wel lief maar vreselijk hevig.  Hij probeert me dan ook telkens op te fokken, maar ik probeer zo goed mogelijk mijn oefeningen te doen, want dan krijg ik superveel lekkere brokjes van mijn baasjes.  Mijn baasjes gaan alle 4 met me mee naar de les omdat ze me een consequente opvoeding willen geven.  Ik vind het ook wel super hoor, als we met zijn allen er naartoe gaan, dan geeft iedereen ook dezelfde commando’s en dat is wat gemakkelijker voor mij.  En het is gewoon heerlijk om een uur lang alle aandacht te krijgen van hen allemaal.  Ik ben dan ook een erg goede leerling.  Ik ken het commando “zit”, “lig”, “af” en “kom”.  Deze week moet ik extra oefenen op “afblijven” en “pak het maar”.   Eerst vond ik het maar raar dat ik naar school zou moeten gaan, maar nu vind ik het best wel leuk.
Trouwens, die juf van me is zo gek nog niet. Ze raadde mijn baasjes aan om een top 10 te maken van de dingen die ik graag lust, zodat ze weten waarmee ze me het best kunnen paaien als ik iets nieuws moet leren of als ik weer eens super eigenwijs ben.  Ik heb  allemaal lekkere dingen mogen proeven.  Helaas zijn het telkens maar piepkleine stukjes, maar goed : wie het kleine niet eert is het grote niet weert.  Voor wie het wil weten hier mijn top 3 : 1. Leverpaté, 2. Smeerkaas met hesp, 3. Gebakken kip. Op aanraden van de juf heb ik ook een kong gekregen. Ik weet niet of mijn broertjes en zusjes ook zo een kong hebben, maar ik vind het zalig.  Die kong is van erg sterk rubber en mijn baasjes steken er een stukje appel met kip in. Ik ben soms wel een uur bezig om dat er helemaal uit te likken maar ik vind het heerlijk.  Voor wie nog geen lijstje heeft gemaakt voor de kerstman is dit misschien een goed idee om te vragen .Mijn absolute favoriete bezigheid is lekker gaan wandelen in het bos. Heerlijk om door al die blaadjes te lopen.  Ik vind het nog het leukst als we lekker alleen zijn in het bos.  Niet te veel afleiding zodat ik helemaal geconcentreerd mijn eigen gang kan gaan.  Ik hoor dat Wendi ook zo dol is op die wandelingen.  Ik moest wel een beetje lachen toen mijn baasjes vertelden dat Wendi in een sloot terecht gekomen was.  Mij is dat ook overkomen.  Ik stond plots met mijn poten in de sloot en ging er aan de verkeerde kant weer uit, zodat ik niet meer bij mijn baasjes kon geraken zonder nog eens door die sloot te baggeren.  Ik durfde helemaal niet meer terug maar gelukkig bleven mijn baasjes rustig en ben ik toch weer bij hen geraakt.  Ik kijk wel uit de volgende keer hoor.  Het enige voordeel van dat hele avontuur was dat ik lekker onder de warme douche mocht toen we thuiskwamen.  Heerlijk!  Ik geniet dan echt van het warme water en vind het zalig als ze mijn pels helemaal schrobben.  Alleen van de haardroger was ik in het begin een beetje bang maar na een tijdje ondervond ik dat die warmte ook wel erg goed deed aan mijn lijfje. ’s Avonds heb ik nog steeds mijn puppy-uurtje. Ik raas door het huis en er staat dan geen maat op me.  Hahaha, Wendi heeft dat dus ook.  Mijn baasjes denken namelijk dat ik de enige hond ben met karakter, maar het zit duidelijk ik de familie.

Zo, dat was het weer. Fijne feesten allemaal.

Dikke poot van Wica.