Hallo allemaal,

Daar ben ik ik weer, Hero 🙂 Inmiddels al weer een half jaar voorbij sinds mijn laatste berichtje. Het gaat heel erg goed met mij en mijn baasjes. Ik ben heel erg gelukkig waar ik woon. Ben zowat de hele dag in de tuin en het vrouwtje is altijd bij mij. Ik heb 2 buurtvriendjes die hun neus onder de tuinpoort steken om te kijken of ik kom spelen. Dan halen ze mij op en mag ik lekker op het losloopveld, een wadi, ravotten. Ik stink daarna altijd een uur in de wind. Zoals een echt hond betaamt. Mijn vrouwtje noemt mij dan eervol “moddervarken” haha.
Op 8 februari ben ik net als mijn broertjes en zusjes 2 jaar geworden.  Dat hebben we gevierd ik kreeg een mooi cadeau. Het vrouwtje merkt dat  ik rustiger ben geworden. Ik moet zeggen dat ik ook echt wel beter naar de commando ’s luister hoor. Ik kan het echt wel, maar met 1 jaar  en 9 maanden had ik een paar weken echt bananen in mijn oren. Zeg maar  rustig trossen bananen. Vrouwtje denkt dat dat mijn laatste  hormoonpiek was. Inmiddels luister ik heel goed, zolang je maar  consequent bent en eerlijk/oprecht. Als je dat niet bent dan bekijk je  het maar. Ik ben toch ook eerlijk, dat verwacht ik ook van jou.  Verder heb ik afgelopen periode mijn streken verder uitgebreid. Als de boodschappen bezorgd worden ben ik dol op de eierdozen. Ik weet niet of ik dat al een keer verteld had. Ik pak ze er graag uit om te slopen. Maar wat blijkt als de boodschappen bezorgd zijn, dan zijn het volle eierdozen!!!! Dat is past feest als je die te pakken krijgt. Heerlijk. En heeft het vrouwtje ook weer wat te doen, maar het meest lik ik op hoor. Dus ze moet niet klagen zoveel werk heeft ze er niet van.  Maar nu had ik van de week wat nieuws ontdekt……Griekse Yoghurt! Man wat is dat lekker zeg! De boodschappen waren bezorgd en vrouwtje liep even naar de vriezer om wat weg te leggen. In die paar seconden zag ik mijn kans schoon. Hop mijn dikke neus in de yoghurt beker, verpakking stuk en likken maar. Precies door het gaatje dat mijn neus gemaakt had heen likken. Het was heerlijk. Na 3x “foei” dacht ik nu stop ik maar anders wordt ze echt boos.

Tot de volgende keer!
Poot van Hero

Wat vliegt de tijd, ik ben al bijna 1,5 jaar oud! Mijn vrouwtje vindt mij nog steeds de allerliefste hond die er bestaat. Ik ben heel sociaal en ken al veel commando’s. Ik blijf wel een echte Schnauzer hoor die een sterke eigen wil heeft. Maar zo is het nooit saai. Ik ben super sociaal, beschermend en waaks voor mijn vrouwtje en het gezin. Vooral in en rondom huis. Ik blaf echt niet naar iedereen hoor, maar als ik denk dat het niet klopt of ik een gek gevoel heb ga ik erachteraan. De zomer is heerlijk, ik kan lekker de hele dag in de tuin verblijven en kijk dan onder de poort door. Sommige mensen jaag ik dan de stuipen op het lijf als ik opeens blaf als ze voorbij lopen. Eigenlijk ben ik ook een soort hulphond, ik ben zo braaf als ik naast het scootmobiel wandel. Nu in de zomer is het ding ook wel erg fijn voor mij, als ik niet meer wil lopen omdat het te warm is kan ik lekker meerijden, ik zit dan prinsheerlijk! Als er iemand langsloopt waarvan ik denk “opletten” dan loop ik niet door maar blijf ik in waakhouding staan totdat het mens is doorgelopen. Ik moet immers goed op mijn vrouwtje passen als ze op dat ding zit.  Als ik losloop doe ik dat niet hoor, dan luister ik ook niet meer echt naar haar. Alleen op het losloopveld kom ik wel terug als ik mag ravotten. Elke dag kijk ik op het losloopveld goed om mij heen of ik vriendjes zie om te spelen. Als er niemand is blijf ik toch voor de zekerheid overal even staan en goed rondkijken of er toch niet nog een hond aan komt. Laatst rond lunchtijd lag ik in de tuin met mijn snuit onder de poort door. Komt mijn vriendinnetje Millie (Drentsche Patrijsriese) langs.

Wat een bof, baasje deed de poort open en toen heb ik samen met Millie onze hele tuin omgespit. Geweldig! Nu kijk ik elke dag rond lunchtijd of ze weer langs komt.

Ik heb ook een paarden vriendje. Als ik uitgelaten wordt, lopen we langs de wei. Het paard merkt mij op en komt naar mij toe gelopen en dan snuffelen we even. Ik probeer dan heel geduldig te zijn, maar na een tijdje verlies ik dat en wil ik spelen. Het paard schrikt er niet van, maar zijn vriendje in de wei wel. Die rent dan altijd heel hard weg als ik dat doe. Als we klaar zijn met snuffelen en ik weer door moet lopen, dan loopt het paard altijd langs het hek naast mij tot het einde van de wei. Een echte vriend!

Dit jaar ben ik niet mee geweest met mijn baasjes op vakantie naar Zuid Frankrijk. Ik mocht naar het pension waar ik het super leuk heb. Dat was fijn! En morgen ga ik weer naar de kapper, dan ben ik weer een mooie vent. En ik vind het ook wel lekker die lange haren er af. Het is zo warm nu. Ik ben heel blij als ik nieuwe speeltjes krijg. Die pak ik dan heel voorzichtig en dan ga ik er mee spelen. Sinds een paar maanden sloop ik niet meer direct mijn speeltjes. En heb ik ook een groot kussen gekregen om op te liggen. Deze laat ik ook heel, die ligt toch wel lekker. Zodra ik door heb dat ik met de auto mee mag, breek ik de boel af en staan mijn luisteroren echt uit hoor. Want we gaan altijd naar iets leuks en dus ben ik hyper. Binnenkort mag ik een keer proberen hoe het in een cabrio is. Geweldig, dan kan ik heel veel “lucht happen”.

Tot de volgende keer! poot van Hero

GP

GP, onze maat, kameraad, speelkameraad voor de kleinkinderen, wandelgezel, huisgenoot, enz. … Nog even en hij wordt 2 jaar, wat gaat de tijd snel vooruit.
Onze vriend is een stuk volwassener geworden door de tijd, maar heeft nog altijd die guitige, eerlijke en vriendelijke puppy-ogen.
Dagelijks maken we onze wandelingen hier in de buurt, ergens tussen de 7 tot 22km/dag. Gisteren was het wandeldag van onze hondenschool. Door omstandigheden zijn we al een half jaar niet meer kunnen gaan trainen, dus het was een plezierig en gezellig weerzien met de andere honden en hun begeleiders. Mooie, fijne en toffe wandeling doorheen de plaatselijke natuur.  Achteraf ½ kip met appelmoes of champignonsaus, heerlijk. Na de wandeling wat na- en bijpraten en iets drinken natuurlijk, het was een gezellige boel. Het was alsof we nooit weggeweest waren.
Deze ochtend vroeg gingen we alweer op pad doorheen onze bossen en natuur om ons heen. We hebben een nieuwe favoriete rust- en mijmerplek, bossen, water, vogels, heide… (Paar foto’s van vandaag mee gepost). We hebben verschillende paden en wandelwegen. We vertrekken telkens via een andere weg of pad en kiezen dan de richting, paadjes en dreven zoals we het op die moment verkiezen. Soms laat ik GP zelf kiezen of wijs ik in de richting naar waar ik wil gaan. Wij hebben niet veel woorden nodig om elkaar te verstaan. Neem ik een pauze op een bankje of omgevallen boomstam, GP zet er zich gezellig bij en dan genieten wij van de uitzichten, de stilte en de natuur.  Avonds ligt hij echter het liefst bij het vrouwtje op de zetel, dikwijls met zijn kop op haar dijbeen of draait zich dicht bij haar aan op een rolletje en slaapt dan zalig dromend van de voorbije dag…

Heerlijke hond ! Straks nog een avondwandeling en dan wat bankhangen en tv kijken…

Vriendelijke groeten,
Annie, Stef en GP

Beste Jeanne en Thieu,

Luuk is al weer ruim 13 jaar oud. Toen hij vorig jaar zijn achterste rechter kruisband afscheurde wilde hij na de operatie niet meer lopen. Ook zijn linker achterpoot is al eens verbrijzeld doordat hij in een wildrooster terecht kwam. We dachten dat het niet goed zou komen. Na intensieve therapie in de waterbak en laser en shockwave is hij weer prima aan het lopen. Hij is vrolijk en rent er op los. Na een aantal riesenschnauzers en een dwerg hebben we bij jullie Luuk kunnen aanschaffen. We zijn nog steeds heel blij met hem. Hij heeft zo’ n makkelijk karakter en is voor iedereen een heel plezierige hond.

Hartelijke groeten en fijne paasdagen,
Herman en Tineke Schrier