Net verhuisd naar ons nieuwe huis bij het Garagebedrijf van mijn baasje.

Dat was wel even wennen voor mij, de hele dag mensen die erin en uit lopen. Ik heb het maar druk met alles in de gaten te houden. Wandelen in de buurt van ons nieuwe huis is een feest. Ik moet wel netjes aan de lijn omdat er een drukke weg langs loopt maar eenmaal aan de overkant kan ik mooi op het zandpad en in de weilanden spelen. Wel aan de lange lijn, want mijn oortjes werken nog steeds niet zo heel goed.

Onderweg kom ik allerlei leuke dieren tegen, kippen, paarden en natuurlijk andere honden om mee te spelen.

Ook mocht ik weer mee naar de dierenarts voor mijn jaarlijkse vaccinatie. Ben gelukkig niet bang voor prikken, heb het niet eens door, zo gezellig is het er. 
We gaan nog steeds naar ringtraining, mijn mensenmoeder vind dat ik daar heen moet omdat ik wel een aantal diploma’s kan halen. Die staan goed op mijn CV als ik nog eens een keer vader wil worden.

Deze maand ben ik alweer een jaar bij mijn nieuwe mensenvrienden, ze zeggen dat ze mij nooit meer willen missen. Volgens mij denken ze er soms wel anders over als ik weer eens wat heb gedaan wat eigenlijk niet mag, maar ik moet toch wel laten weten dat ik een Schnauzer ben. Ik knuffel graag met mijn mensenvrienden, ze zijn ook heel lief voor mij. Bedenken steeds weer leuke spelletjes, zoals de snuffelmat en Nijntje. Ik ben te volgen op instagram @avonturenvanzorro en facebook Schnauzer Zorro, waar mijn mensenmoeder foto’s en avonturen van mij op deelt. Ik ga inmiddels ook naar Agillity, je weet wel, daar zetten ze allerlei dingen in een grote zandbak of op een grasveld en daar moet ik dan doorheen of overheen en dan krijg ik wat lekkers of ik mag even met een speeltje spelen. Nou ik kan je wel vertellen dat je daar heel moe van wordt. Ik ben naar de kapper geweest, want ik ga volgende week naar een casting. Daar worden foto’s van mij gemaakt en dan kunnen mensen mij kiezen om mee te doen in een film, reclame of voor een tijdschrift.

Ook heb ik geleerd om in de grote stad te wandelen, even een rondje Amsterdam gedaan. Wat een drukte, wel lekkere geurtjes allemaal. Ik ga met mijn hondenmoeder ook naar shows om te laten zien hoe mooi ik ben. Op de show in Groningen ben ik al Nederlands Jeugdkampioen geworden. Dus ik ben echt een mooie Schnauzer. Een dag later gingen we lekker wandelen en mocht ik weer lekker in de modder spelen.

Helaas komen er nu allemaal regels ivm Corona en mogen we niet meer naar cursus en shows. Maar mijn hondenmoeder heeft wel de toiletrollen challenge met mij gedaan. Ik kan wel over een stapel van 7 rollen toiletpapier springen. Ik ben gek op water, daar wil ik de hele dag wel in spelen, gelukkig hebben we op de camping een hondenstrand waar ik heerlijk kan spelen en zwemmen. 

In juli heeft mijn kleine mensenvriendin een ongeluk gehad met haar fiets, ik mocht haar toen troosten, iets waar ik ook heel goed in ben.

Daarna heb ik nog een natuurbrand ontdekt, ik heb mijn mensenvrienden gewezen op de brand en zij hebben de brandweer gebeld die de boel heeft geblust, daarna kreeg ik een lekker bot voor mijn heldhaftige optreden. In de zomer hebben we lekker in de auto gereden, ik ben gek op autorijden, meestal gaan we dan lekker wandelen, zwemmen of andere leuke dingen doen. Het mooist vind ik het rijden in de cabrio van mijn hondenvader.

En mijn hondenmoeder was laatst de weg een beetje kwijt, de brokken van mij staan naast de koffiebonen. Nu krijg ik iedere dag vers vlees met brokken en je raad het al, ipv de brokken gooide ze er koffiebonen in. Gelukkig merkte ze dat op tijd, anders had ik het zeker niet opgegeten. 

Mijn kleine mensenvrienden wonen tegenwoordig boven in de woning. Eigenlijk hebben we een dubbele woning thuis. Daar lig ik graag op het balkon, kan ik alles mooi overzien.

En ik heb ontdekt dat als ik een speeltje naar beneden laat vallen er mensen langslopen die het dan weer omhooggooien. Dat vind ik een erg leuk spelletje. Mijn hondenmoeder heeft een trimworkshop gevolgd om mijn mooie vacht zelf te onderhouden. Het mooiste van die dag was het lekker rennen met de andere Schnauzers die daar ook waren. Maar ook wel om na die tijd weer helemaal mooi naar huis te gaan. In de herfst vind ik het heel leuk om in het bos te wandelen, lekker met de blaadjes spelen en gekke kapriolen uithalen.

En dan ben ik alweer twee jaar, wat gaat de tijd snel, misschien is het nu ook tijd om mijn pubergedrag een beetje achter mij te laten. Ach, waarom ook eigenlijk, ik ben en blijf een Schnauzer.

De eerste onderzoeken zijn geweest, ik ben een op en top gezonde Shnauzer, dus mijn hondenmoeder heeft mij nu aangemeld om papa te kunnen worden. Dames meld je maar, dan gaan we een leuke tijd beleven. Ik ben bij de Nederlandse Schauzerclub winnaar geworden van de Corona club competitie 2020, toch weer een mooie vermelding.

Dit was het jaar 2020 voor mij. Nu weer op naar nieuwe belevenissen in 2021.

Dikke knuffel en poot van Schnauzer Zorro!

Hier spreekt Jullie zusje Dazzle weer!

Ik ben deze week voor het eerst in mijn leventje op vakantie geweest, in Drente met baas en bazin! 
Wauw wat leuk is dat zeg! In een huisje in het bos en we maken lange wandelingen op de heide en struinen in de bossen. En elke dag konijntjes observeren en als ik de kans krijg konijnenkeuteltjes eten! Oeiii 😆En door weilanden met schapen lopen! Dan wel aangelijnd natuurlijk hoor! 
Gewoon er lekker een weekje tussen uit vinden mijn baasjes. Thuis wandel ik ook natuurlijk elke dag, maar hier is de natuur weer totaal anders dan bij ons aan de kust, zeggen mijn baasjes!

Hoe gaat het met jullie? Ook zo groot geworden?

Pootje van Dazzle en groetjes van baasjes

Lieve broertjes en zusjes, kerstgroet van DazzleHier is jullie hondezusje Dazzle weer met een gezellig praatje voor de kerst! Hoe gaat het met jullie? Met mij gaat het hondsgoed. Mijn baasjes vinden mij de liefste en mooiste ever en ik ben best al gehoorzaam, vinden zij. De kerstboom heb ik tot nu toe nog redelijk met rust gelaten. Maar soms, als ik de kans krijg, pik ik natuurlijk wel een leuk dingetje uit de boom! Maar stiekem hoor! Misschien hebben ze daarom wel geen glazen ballen in de boom gehangen wafwafwaf! Mijn tandjes zijn al aan het wisselen en ik weeg nu ruim 12,5 kg en ben 45 cm hoog! Ontzettend sociaal en dol op honden mensen en kinderen. Ik spring natuurlijk wel graag tegen alles en iedereen op, dat zijn de baasjes mij aan het afleren, jammer hoor! Nou, ik hoop dat jullie met jullie baasjes supergezellige dagen zullen hebben met veel wandelplezier en heerlijke “kerstbrokkenmaaltijden” en zien we elkaar dan ergens in mei bij de fam vd Oldert! Ik verheug me er al op! Kerstpoot van Dazzle 🐾🐾

Beste Oldertjes,

Mijn naam is Alba, en ik ben geboren op 22 november 2018; Ja, jullie lezen het goed: ik ben vandaag 2 jaar! Voor mijn verjaardag wil ik graag een briefje naar de Oldertjes dicteren aan mijn vrouwtje…..Wel, ik ben dus jarig. Dit jaar mochten we niet naar de terugkomdag, wegens iets wat Corona of zo heet. Balen, want we hebben het daar vorig jaar fantastisch gehad. Leuk hotelletje, gewandeld, dan allerlei Schnauzers gezien, waaronder broertjes en zusjes, lang gewandeld, thuis plat gevallen: héérlijk weekend! Nu, dit jaar dus noppes. Niet dat er in Brussel niets te beleven is, integendeel. Druk man, druk! Blaffen naar de voorbijgangers van het kleine straatje, – wat doén die daar trouwens-, helpen met de was plooien, helpen stofzuigen, het huis bewaken, met de ezels spelen, de parking bewaken, vogels wegjagen, met de honden van dochter 1 en 2 spelen, meegaan op huisbezoek, daar de auto bewaken, ik weet niet hoe de bazen dit ooit zonder mij hebben kunnen doen. Vrijdag moest het vrouwtje ineens naar het tuincentrum. Ja, dan ga je mee, als je een béétje Schnauzer bent. Het kiezen van viooltjes is niet zo leuk, want dan moeten we binnen zijn. ‘Voet’ is niet mijn favoriete commando, zeker niet als ik onder die tafels met bloemen zou kunnen door sjezen, en iedereen begroeten. Maar goed, daarna konden we naar de bomenkwekerij: leuk! Keten, zo snel als ik kan. Dat was fun! Daarna moesten die bloemen geplant worden. Ik heb geholpen. Volgens de baas waren mijn gaten behoorlijk diep. #trots op mezelf…. Waarom de baas dan zo bedenkelijk keek, is mij een raadsel. Vooral omdat ZIJN gaten in die belachelijke manden zo klein waren. Gisteren is dochter 2 getrouwd. Dàt was prachtig. De 2 honden van dochter 1, en vandaag ook de hond van dochter 2 de hele dag in huis. We hebben ons rot geamuseerd, en meteen de tapijten ook een beetje anders gerangschikt. Ander vliegen ze toch maar in het rond. Een wandeling langs het spaarbekken zou ons goed doen, dacht de baas. Snuffelen, rondlopen, heerlijk spelen met mekaar: je kan het als hond niet veel beter hebben. Ondanks het feit dat ik niet meer in het spaarbekken mag springen. Vrouwtje was nogal pissed off toen ik dat eens deed, en daarna op de zetels van haar nieuwe auto sprong. Wat heb ik veel geleerd in die 2 jaar. Ik ben nu een echte huishond. Ik knaag niet meer aan stoelpoten, of manden. Ik kan soms al eens niét blaffen. Ik kan vrij goed ‘hier’ komen. Na mijn zwempartij in het spaarbekken volgde er een moeilijke week: elke dag 50 keer ‘ hier’ en ‘ hier’ en ‘ hier ‘ oefenen. Ik wéét het nu wel. Ik kan naar de maan huilen als de beste. De dierenarts beweert dat ik dat van de hond van dochter 2 geleerd heb, dat is een husky. Ze had nog nooit een Schnauzer horen huilen, zei ze. Trouwens, husky’s blaffen naar het schijnt niet. Ze huilen alleen. Wel, in onze roedel van 4 kunnen we nochtans een mooi concerto geven. Met Fauna haar diepe blaf als basso continuo. Ze weten toch niet alles, die dierenartsen….Wees gerust, Older-mensen, ik stel het goed.  Ik stuur jullie vele groeten, en hou jullie gezond. Keep safe! Nu moet ik snel naar de keuken, om de maaltijd te bewaken. Ter ere van mijn verjaardag zijn het kippenmaagjes, mijn favoriet, en restjes van de kip van vanmiddag. Ik ga alvast aan het fornuis liggen, dan schiet het misschien wat sneller op.

Met vrolijke groeten van ALBA!

En ook trouwens van de baasjes van Alba, vriendelijke groeten, en hou jullie gezond.

Sonja en Roger

Na zeven weken heb ik gisteren 7 november mijn broer Derrick weer gezien! Wat waren we superblij. Bij andere honden kijk ik altijd eerst wie het is, maar Derrick herkende ik meteen en we begonnen meteen met een innige omhelzing! We hebben heerlijk met onze baasjes gewandeld aan het strand, nou ja, wij hebben natuurlijk alleen maar gedold met elkaar. Wat een leuke ochtend was dat zeg! Na de wandeling gingen onze baasjes nog koffie to go halen, zodat wij nog achter elkaar rondjes konden rennen bij de afgang van het strand, we stalen de show bij alle bezoekers! Pootjes en knuffels van Dazzle én Derrick