Broer Derrick en zus Dazzle ontmoeten elkaar weer na 7 weken

Na zeven weken heb ik gisteren 7 november mijn broer Derrick weer gezien! Wat waren we superblij. Bij andere honden kijk ik altijd eerst wie het is, maar Derrick herkende ik meteen en we begonnen meteen met een innige omhelzing! We hebben heerlijk met onze baasjes gewandeld aan het strand, nou ja, wij hebben natuurlijk alleen maar gedold met elkaar. Wat een leuke ochtend was dat zeg! Na de wandeling gingen onze baasjes nog koffie to go halen, zodat wij nog achter elkaar rondjes konden rennen bij de afgang van het strand, we stalen de show bij alle bezoekers! Pootjes en knuffels van Dazzle én Derrick

 

Hallo mama Xandera en ‘C’ zusjes en broertjes,

Hallo Tjeu en Jeanne,

hallo mama Xandera en ‘C’ zusjes en broertjes,

Het werd weer eens tijd dat ik iets van mij liet horen. Ik ben al bijna 8 maanden oud en gegroeid als kool, zeggen ze (maar volgens mij groei ik gewoon als schnauzer hoor). 
Ik heb het druk gehad.  Zo heb ik de puppycursus gedaan. Dat was leuk! Alle baasjes moesten afstand houden maar wij puppy’s niet hoor.
Wij mochten daar in de ballenbak, over grote kussens en door tunnels, over een hindernisbaan en ter afsluiting, in groepjes, nog even apenkooien. 
En na een maand kregen we daarvoor nog een certificaat ook. Geweldig toch.
Dus toen ik naar de basiscursus moest, was ik echt enthousiast. Nou dat was even slikken … Je mag daar he-le-maal niets, dat noemen ze clickertraining. Ik moet zitten & wachten of liggen & blijven (zo saai, gaaaap) en dan hierkomen zonder onderweg even m’n medestudenten gedag te mogen zeggen. Dat is echt heel moeilijk. Het is dat ze iedere keer superlekkere snacks meehebben, ik weet niet of ik het anders wel zou kunnen. Was het bij jullie ook zo heet deze zomer? Ik vond het wel fijn. Het vrouwtje vond het te warm voor mij om in de bench te slapen. En omdat ik al helemaal zindelijk was, mocht ik gewoon los in huis. Kon ik zelf een (koel) plekje kiezen, zei ze. Nou (haha) dat had ik snel gevonden: boven in de grote slaapkamer J. Ik heb toch niet voor niets traplopen geleerd. Eerst heeft de baas nog lopen mopperen, maar omdat ik niet snurkte mocht ik toch blijven. Wat ook geweldig was aan al die hitte, was dat we elke dag met water gingen spelen. Sproeien heet dat, echt een aanrader. Ze gaan dan met een slang en sproeiers alles kletsnat spetteren. Ik moest dan helpen door aan de slang te trekken en in de waterstralen te happen en er keihard doorheen te racen. Dat is jammer genoeg voorbij. De enige waterstralen waar ik nu nog doorheen banjer zijn die van de regen. (maar daar verblik of verbloos ik niet van) Inmiddels is het alweer  herfst. Zo heet dat als de bomen hun blaadjes op de grond gooien zodat je er in de wind lekker achteraan kan jagen. Jammer genoeg betekent dat ook dat de tuindeur nu dicht is en ik niet meer de tuin in kan wanneer ik dat wil. Volgende keer zal ik meer vertellen over mijn vorderingen op school en mijn wandel- en vakantie belevenissen.

Voor nu hartelijke groeten aan iedereen en

een poot van Caitie.

Jarig en hondenweer

Het is vandaag 20 augustus 2020, de vijfde verjaardag van alle Oldertjes schnauzers van het W-nest. Van harte gefeliciteerd broertjes en zusjes van mij ! Jullie zijn gewend dat ikzelf (Watcher Boaz) mijn briefjes aan jullie aan mijn baas dicteer, maar vandaag gaat dat anders. Ik ben jarig, ik behoor in het middelpunt van de belangstelling te staan; ik wacht af wat er gaat komen en mijn baas doet zijn best maar om zelf een leuk verhaaltje in elkaar te draaien.Dus, verder laat ik het maar aan hem over.

Groet van Watcher Boaz.

Beste mensen en honden, fans van de Oldertjes,

Vanmorgen, even voor half acht gingen we er samen op uit, lekkere temperatuur, zoals we dat gewend zijn de laatste dagen en op naar het grote speelveld bij het Paterswoldsemeer. Of die andere bazen met hun honden zich al vroeg in de morgen hadden laten voorlichten door de buienradar weet ik niet, maar waar ik anders een stuk of zeven bazen trof waren er nu slechts twee … en dat had mij moeten waarschuwen. Langzaam begon het, eerst één drup, maar al gauw volgden er meer en uiteindelijk werd het zo’n miezerig regenbuitje waar je kletsnat van wordt. Maar goed, je hond is jarig, is niet vies van hondenweer, duikt zelfs als het erg droog is even in een vieze moddersloot, dus je stapt dapper door en wordt tot op je vel kletsnat. T-shirt plakt op je rug en de broekspijpen kletsen doorweekt tegen je benen. Een uur later lopen we weer naar huis en tot mijn verrassing staat mijn vrouw al in de deur met een grote handdoek. Kijk, dat doet je dan goed! Een liefhebbende echtgenote, diep bewogen door jouw inzet om de hond op zijn verjaardag een goede start te geven. En vervolgens stort zij zich liefdevol op de jarige Watcher Boaz met de woorden: “Ach schat, zelfs je snoet is helemaal nat” en begint hem omstandig af te drogen met het badlaken. In een hoekje van de hal probeer ik dan mij te ontdoen van mijn kletsnatte T-shirt die dusdanig aan mijn rug plakt dat het een hele worsteling wordt. Maar daar hebben mijn beide gezinsgenoten geen oog voor. Afijn, na een warme douche en droge kleren is het allemaal wel weer goed gekomen, maar zoiets is toch iets waarmee je een verjaardag niet wilt beginnen. 

 

Jarige Watcher Boaz vd Oldert

Yndy voor de eerste keer op vakantie

Hallo allemaal,

Hier weer een bericht van Indy.Wat ik nu toch allemaal meegemaakt heb, mijn baas zegt dat ik op “vakantie” ben geweest.Het begon allemaal erg spannend: er kwam een huisje op wielen op de oprit. Daar werd, onder mijn toeziend oog, van alles in gelegd. Ook mijn mand en speeltjes gingen er in. Op een ochtend was het zover, ik moest in de auto en dat heeeel lang. De hele dag kon ik heerlijk slapen. Dat vond ik geweldig. Na een reis van anderhalve dag waren wij bij onze nieuwe woonplek. De eerste dagen vond ik het maar vreemd. Allemaal mensen die vlak langs ons huis liepen. Die heb ik met luid blaffen laten weten dat dit natuurlijk helemaal niet de bedoeling was. Niet in de buurt komen. Mijn baasje probeerde me te leren dat die mensen daar mochten zijn maar ik vond dat heel moeilijk. Dit was toch onze plek! Na de eerste week heb ik het maar een beetje opgegeven, wat kunnen die mensen slecht luisteren zeg! Niemand deed wat ik wilde. Wij gingen wel vaak naar het meertje, dat vond ik heerlijk. Lekker spelen in het water. Met slapen overdag had ik veel moeite, natuurlijk moest IK alles in de gaten houden want mijn baasjes zaten te lezen en letten nergens op. Na een paar dagen was ik zo moe dat mijn ogen dichtvielen als ze iets tegen me vertelden. Opeens moest ik nu twee keer per dag met een van mijn baasjes in de caravan. Daar was niets te beleven dus ging ik maar slapen. Daar knapte ik wel van op.

Na twee weken gingen we weer terug naar mijn eerste thuis en had ik mijn eerste vakantie gehad. Op naar de volgende😁

Een poot van Indy 🐾

Chiel vertelt

Over grote mannenplasjes enzo…

Het leven van een pup gaat echt niet altijd over rozen.  De wereld is zoooo groot en die moet je op die kleine pootjes maar weten te ontdekken. Een nieuw thuis, nieuwe mensenfamilie en nieuwe omgeving het was best overweldigend maar inmiddels ben ik gewend en ben ik een groot blij ei aan het worden. Ow had ik me nog niet voorgesteld? Mijn naam is Chiel bijna 5 mnd oud! 
Ik mag met mijn nieuwe baasje mee naar het werk. Ze is fysiotherapeut. Daar waar ik eigenlijk ben aangenomen als gezinsknuffel en erfbewaker heb ik er nog een derde taak bij namelijk die van therapiehond! Ik word vaak verwend door mensen die langskomen, een kluifje, een speeltje, mijn baas wordt bijna jaloers op al die attenties ;.) Ik ben heel rustig als ik op de praktijk ben maar eenmaal tussen de middag in het bos ga ik helemaal los. Lekker rennen en spelen met andere honden ik vind het fantastisch. Toch blijft mijn baas tot op heden het allerleukste in het bos en dus luister ik als ze me roept en dan is ze een partij trots!  In de middag ga ik dan weer heerlijk slapen tot ik eind van de dag met de kinderen mag spelen, wie wie uitlaat is dan altijd een beetje de vraag maar leuk is het wel!
Zwemmen is een grote hobby van me, als kleine pup van ongeveer 3 mnd oud viel ik per ongeluk over een speelmaatje heen en duikelde ik zo het water in… dat was tof! Sindsdien ben ik een waterrat en is geen plas of vijver meer veilig.  

En groot nieuws: sinds vandaag ben ik een grote man! 
Ik kan mijn poot optillen om te plassen en dat is stoer!

Hondenpoot van een stoere grote man, 

Chiel