Hallo Allemaal en een extra goeiedag aan Tjeu en Jeanne,
Wat is het weer een tijdje geleden dat ik nog eens iets van me heb laten horen, maar ik heb dan ook een erg gevuld leven, net als mijn baasjes.
Mijn dag ziet er meestal zo uit : Om een uur of 8 word ik gewekt door één van mijn baasjes en mag ik mijn bench uit. Ik heb er een bloedhekel als ze binnenkomen als ik nog lekker lig te pitten. Ik ben meestal nog doodmoe en spring dan ook snel in mijn zetel zodat ik nog wat verder kan slapen. Maar als mijn baasjes de deur uit moeten om te gaan werken dan moet ik eerst naar buiten voor mijn ochtendplasje. Vroeger maakte ik daar een spelletje van en stelde ik dat plasje nog wat uit en begon ik vrolijk in het rond te snuffelen. Mijn baasjes werden daar erg nerveus van en keken constant op dat ronde ding aan hun arm en zegden dan : Vooruit, flink pipi doen want ik moet gaan werken om centjes te verdienen zodat jij hier dat luxe leventje kan aanhouden. Die zin hoor ik wel vaak, maar ik versta er niks van. Waarom gaan ze toch altijd de deur uit terwijl het thuis zo gezellig is. Tegenwoordig ga ik naar buiten en doe snel die ochtendplas omdat ze toch niet met me willen spelen en ik dan lekker lui terug mijn zetel in kan. Vanuit mijn luie zetel kan ik de mensen zien passeren op straat. Ik bekijk ze met enig leedvermaak, dat zij al op pad zijn en ik nog lekker lig te pitten. Enkel als er ook een hond passeert dan krijg ik even een kortsluiting in mijn kop en kan ik niet snel genoeg buiten zijn. Het vrouwtje wordt er helemaal gek van want ik neem dan de snelst mogelijke weg naar de achterdeur en dat is dwars over de lederen zetel die alleen bedoeld is voor mijn baasjes. Zelf als iemand in die zetel zit spring ik er gewoon overheen. Mijn instinct zegt immers dat ik zo snel mogelijk buiten moet zijn. Als ik enkele uurtjes alleen thuis moet blijven en het is slechts weer, dan mag ik lekker in mijn zetel blijven liggen. Wel raar dat ze dan altijd de gordijnen aan de voorkant dichtdoen. Ik kan dan immers niet zien als er iemand passeert. Het vrouwtjes zegt dat ze dat doet zodat ik het kot niet afbreek als er niemand thuis is.
Na mijn ochtenddutje vertoef ik het liefst buiten. Lekker mijn hele territorium afsnuffelen en nog wat verder graven aan mijn put die ik aan het maken ben in het midden van het gazon. Ik hoorde van Bruno (mijn buurhond) dat zijn baasjes altijd de putten dichtgooien die hij graaft en dat gaat dan gepaard met heel wat commentaar, maar mijn baasjes vinden gelukkig dat het bij een hond hoort om eens lekker te graven.
Ik kan me makkelijk een hele dag bezighouden in de tuin. Onze tuin is afgemaakt met klimop tegen de inkijk van de buren maar dat is toch maar saai voor mij hoor. Vandaar dat ik op meerdere plaatsen een kijkgat gemaakt heb. Als ik enkele takken klimop weg bijt heb ik een prachtig zicht op de straat, op het wandelpaadje langs het huis en op de tuinen van de buren. Er is wel heel wat onderhoudswerk nodig om die gaten open te houden. Ik ben dan ook regelmatig bezig met het open houden van mijn kijkgaten en doorgangen.
Ik vind het zalig als er veel beweging is rondom ons huis. Dan kan ik lekker van de één naar de andere kant crossen om de mensen te volgen en ik kan mijn angstaanjagende blaf nog eens laten horen.
Elke dag maak ik een wandeling met één van mijn baasjes. Meestal gaan we even een blokje om maar we maken ook af en toe een echte natuurwandeling. Heerlijk ! Het fijnste vind ik om me dan overal in te rollen. Ik vind het heerlijk als ik die lekkere geuren mee naar huis kan nemen. Een vrouwtje als ik draagt immers graag een parfum. Ik vind het dan ook heel erg vervelend dat ze me dan in de douche stoppen als we thuis komen. Het vrouwtje zegt dat het dan heel erg nodig is want soms zie ik helemaal groen van de eendenstront, maar dat vind ik nu eenmaal één van de beste parfums.
’s Avonds als ik de bench in moet weet ik perfect met wie ik nog een spelletje kan spelen voor het slapengaan. Vooral het vrouwtje kan ik lekker bezighouden dan. Als zij wil gaan slapen wil ze dat het allemaal snel gaat, maar als ik nog geen goesting heb om te pitten, dan ben ik wel niet zo gek om zomaar mijn bench in te gaan. Ze probeert me dan op een gegeven moment te vangen maar ik ben bereid om de hele avond rond de tafel te lopen hoor. Als ze dan echt boos wordt, kruip ik toch maar snel mijn bench in. Ik begrijp haar eigenlijk niet zo goed. Ze zegt altijd tegen iedereen dat ze het meest gedaan krijgt van me als ze kalm blijft, dan ben ik zelf ook zo mak als een lammetje. En dat klopt wel hoor, van dat zenuwachtige gedoe word ik zelf ook helemaal opgefokt.De baas blijft wel altijd kalm en legt gewoon een snoepje in mijn bench en gaat even zitten wachten. Ik weet dat ik hem niet gek kan krijgen en kruip dan maar snel mijn bench in.
Het vrouwtje heeft me de fotootjes laten zien van de puppies van Wietske. Wat zijn ze beeldig. Het doet me terug denken aan die warme periode bij Thieu en Jeanne. Wat was het daar fijn en wat heb ik veel van hen geleerd. Mijn baasjes zeggen altijd dat ik zo’n schatje ben omdat ik zo een goede basis heb gekregen. Ik begrijp niet wat ze daarmee bedoelen maar het woord schatje begrijp ik wel J
Dikke knuffel en een natte zoen van
Wica.
Lieve Wica,
Wat een supermooi verhaal. Je bent ook een echte schnauzer van de Oldert! We herkennen veel van jou in onze Hoover. Hij vindt het ook geweldig om over de zetels te springen, door het huis te rennen naar het raam, de tuin aan te passen naar zijn behoeften (putten graven, de haag aanpassen, …). Angstaanjagend blaffen naar poezen en de postbode. Je ziet: een hele dagtaak. Een schnauzerleven is niet te onderschatten en best zwaar. Maar ja, iemand moet het doen hé 🙂 Veel liefs en geniet van de mooie zomer! Hoover, Ingrid & Jan